ALİM KAHRAMAN

Kula’da (Manisa) doğdu (1956). Manisa Lisesi ve İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türk Dili ve Edebiyatı Bölümünü bitirdi. Aynı üni­versitede Yahya Kemal hakkındaki teziyle yüksek lisans, eleştiri üzeri­ne hazırladığı teziyle doktorasını tamamladı. Üniversitede uzun yıllar öğretim görevlisi ve öğretim üyesi olarak dersler verdi. 1980’den beri yazı/yazın dünyası içinde oldu. Öykü, eleştiri ve deneme çalışmalarını Mavera, Yönelişler, Yedi İklim ve Kaşgar gibi dergilerde ara vermeden sürdürdü.

Öykü Kitapları: Kayıp Hikayeci (2000) Geçit (Toplu öyküler/2011). Deneme/Eleştiri: Bir Duyarlığın Çağdaş Biçimleri (1985; TYB Eleşti­ri ödülü),Okumaya Giriş (1988),Çalışan Saat (1989),Toprağı İşleyen Kalem (1997),Edebiyatın Saklı Dili (2001) Edebiyatın İç Yapısı (2008),Atikvalide (2009).

Anı/Mektup/İnceleme: Cahit Zarifoğlu’yla Yedi Yıl, (2014) Cahit Zari­foğlu: Yürek Safında Bir Şair (2003),Rasim Özdenören: Işıyan Kelime­ler (2007),Üsküdar Zaman Aynasında (2003),Edebiyatın Belleğinde Yaşayan Beykoz (2006) Modern Türk Hikâyesi (2015).

Semt/Profil: Üsküdarlı Meşhurlar Ansiklopedisi (2012).